Ouvrir dans un nouvel onglet - Retour à la recherche
library

Restoration par IPARC du mobilier Art-Nouveau , dessiné par Victor Horta pour le Wolfers’ shop

Catégorie

Articles

Date de parution

05/11/2021

IPARC – in collaboration with Denys NV and architect Barbara Van der Wee- restored the cupboards of Victor Horta’s famous Wolfer’s shop (by Victor Horta) for the new display in the Cinquantenaire Museum.

The Wolfers’ shop

The Wolfers’ shop shows the authentic interior as designed by the Art Nouveau architect Victor Horta in 1912 for the shop of the famous Wolfers family in the Arenbergstraat in Brussels.

Horta designed a refined Art Nouveau interior with mahogany and patinated brass showcases that showcased the prestigious luxury objects in gold, silver and ivory. In the new showroom, masterpieces of the art nouveau and art deco collection of the Cinquantenaire Museum will be exhibited.

20171115 084359 lr

The reopening of this 350 m² room is the first part of a new route devoted to European decorative arts from the 18th to the 20th century.

The project is being carried out by IPARC’s woodworking team.

Restoration of Wolfer’s shop

This Art Nouveau furniture from 1912 was manufactured in London, based on Horta’s drawing. However, no two cabinets were assembled in the same way, so that dismantling them (before moving them to the new room), documenting them and registering them was already a challenge in itself. Next, research was done concerning the finishing surface/layer in terms of colour and gloss. Some cupboards lacked frames and decorative elements, which were reproduced in IPARC’s wood workshop and then integrated into the whole.

These segments were assembled after their transport to Belgium. The cabinets appeared to be made of solid mahogany, but during dismantling for transport to a new hall, it turned out that almost all the parts had been assembled from another, less valuable, type of wood wood and glued with mahogany veneer, Peter Taeymans,cpartner in wood restoration and IPM, explains.

Detail furniture 1

« In the mahogany veneer there were several gaps, impoundments ,blistering … In the composition of the cabinets, a traditional collagen glue (of animal origin) was used. The restoration itself was carried out with a similar glue (hide glue), which is reversible and with no impact on the original wood. « 

« Mahogany is traditionally finished with a ‘French polish’. A high-gloss shellac varnish applied with a prop. This finish was not completely removed but preserved. By testing, this  polish layer was identified and cleaned using popot (a kind of cleaning milk), and made shiny again with ethanol.

Where necessary, a new layer layer was applied and coloured.

« In addition, we replaced the textile covering of the back wall panels, the bottoms of the showcases and the counters. The textile covering on the inside of the cabinets – which was not the original one – was also replaced with emerald-green velvet, which is as close as possible to the original fabric.

These parts had already been reupholstered once, but the colour and type was radically different from what Horta had designed.

We decided to remove this earlier intervention and to reupholster the backs of the showcases and the shelves of the counters in the same fabric as the original.
For this we did extensive research into a similar look: green velvet with a certain hair length and density. The metal parts were cleaned. The complete removal of the patina layer was out of the question because this would have violated the principle of minimum intervention. Missing parts were made to match the original.

For the integration of new metal parts, we carried out colour and pattern tests. The locks and security mechanisms were also added so that the objects exhibited in the cabinets are protected from contact.

« Finally, the disassembly and reassembly proved to be no sinecure. Construction methods were not consistently used in the same way, and moreover, not always in a logical way.

Nevertheless, we succeeded in dismantling the cabinets step by step and reassembling them in the same backward fashion.

Original interior magasins wolfers freres

FLEMISH TRANSLATION : De Wolferswinkel

De Wolferswinkel toont het authentieke interieur zoals de art-nouveau architect Victor Horta dat in 1912 had ontworpen voor de zaak van de beroemde juweliersfamilie Wolfers in de Arenbergstraat in Brussel. Horta tekende een verfijnd art-nouveau interieur met toonkasten van mahonie en gepatineerd messing waarin de prestigieuze luxe objecten van goud, zilver en ivoor volledig tot hun recht konden komen. In de nieuwe toonzaal zullen topstukken van de art-nouveau- en art-deco collectie van het Jubelparkmuseum geëxposeerd worden. Vele daarvan werden nooit eerder getoond aan het publiek.

De heropening van deze zaal van 350m² is de eerste realisatie van een nieuw parcours gewijd aan de Europese decoratieve kunsten van de 18de tot 20ste eeuw.

De restauratie van de kasten is een minutieus werk. De kasten werden indertijd in London vervaardigd en in Brussel gemonteerd. Echter geen enkele kast werd op dezelfde manier in elkaar gezet zodat de demontage (voor de verhuis naar de nieuwe zaal), documentatie en registratie op zich al een uitdaging vormden. Vervolgens werd onderzoek gedaan naar de afwerkingslaag in functie van kleur en glansgraad.

Van sommige kasten ontbraken lijsten en decoratieve elementen die in het houtatelier van IPARC werden gereproduceerd en dan geïntegreerd in het geheel. Ook het sluitwerk wordt aangepakt en beveiligingsmechanismen werden toegevoegd zodat de tentoongestelde objecten in de kasten gevrijwaard blijven van aanraking. Het textiel waarmee de binnenkant van de kasten was bekleed en dat niet de originele bekleding betrof – wordt ook vervangen door een smaragdgroen fluweel dat zo dicht mogelijk aansluit bij de originele stof.

Het project wordt uitgevoerd door het houtteam van IPARC.

Restauratie Wolferwinkel

IPARC werd – in samenwerking met Denys NV en architecte Barbara Van der Wee- ingeschakeld om de kasten van de beroemde Wolferwinkel van Victor Horta te restaureren voor de nieuwe opstelling in het Jubelparkmuseum. Deze Art Nouveau-meubels uit 1912werden op basis van de  in segmenten en na hun transport in België samengevoegd.

“De kasten leken te bestaan uit massief mahoniehout, maar tijdens het demonteren voor transport naar een nieuwe zaal bleek dat bijna alle onderdelen samengesteld waren uit een andere, minder waardevolle houtsoort verlijmd met mahoniefineer, licht Peter Taeymans, partner houtrestauratie en IPM, toe.”

“In de mahoniefineer waren verschillende lacunes, opstuwingen, blaasvorming … Bij de samenstelling van de kasten werd een traditionele collageenlijm (van dierlijke oorsprong) gebruikt. De restaura-tie zelf werd uitgevoerd met een gelijkaardige lijm (huidenlijm), die omkeerbaar is zonder impact op het originele hout. “ “Mahonie wordt traditioneel afgewerkt met een ‘Franse politoer’.

Een hoogglans schellakvernis aangebracht met een prop. Met het oog op conservatie werd deze afwerking niet volledig verwijderd maar geconserveerd. Door testen werd de politoerlaag geïdentificeerd, gereinigd met gebruik van popot (een soort reinigingsmelk), en opnieuw glanzend gemaakt met ethanol. Waar nodig werd een nieuwe laag aangebracht en bijgekleurd.”

“Hiernaast vervingen we de textielbekleding van de achterwandpanelen, de bodems van de vitrines en de toonbanken. Deze onderdelen hadden al eens een herstoffering ondergaan, maar die was echter radicaal verschillend qua kleur en type van wat Horta ontworpen had. We beslisten deze eerdere interventie te verwijderen en de achterwanden van de vitrines en legplanken van de toonbanken in dezelfde stofafwerking als het origineel te herbekleden. Daarvoor deden we uitgebreid onderzoek naar eenzelfde uitstraling: groen fluweel met een bepaalde haarlengte en dichtheid. De metalen onderdelen werden gereinigd. Het volledig verwijderen van de patinalaag was daarbij niet aan de orde omdat dit het principe van de minimale ingreep zou schenden. Ontbrekende onderdelen werden naar origineel bijgemaakt. Voor het integreren van nieuwe metalen onderdelen voerden we kleur- en patinatesten uit.”

“Het demonteren en opnieuw samenstellen tot slot bleek geensinecure. Constructiemethodes waren niet consequent op dezelfde

manier gebruikt, en bovendien niet altijd op een logische manier.Toch slaagden we erin om de kasten stap voor stap te demonteren en op dezelfde achterwaartse manier te hermonteren. Samenstellingen, montagemethodes en type verbindingen werden uitvoerig gedocumenteerd in het restauratiedossier.”

Autres ressources

Newsletter – Éducation dans les métiers de l’artisanat et du patrimoine sur madineurope

Forger l’éducation contemporaine : Pour Mad’in Europe, la sauvegarde du patrimoine commence par l’éducation des…

Guide sur l’artisanat: Crafts Youth Future Engagement

LIVRE GUIDE Ce guide a été réalisé dans le cadre du projet Erasmus+ Crafts Youth…

UNDERSTANDING SILK HERITAGE

A FOCUS ON ITALY Silk has always been present in human history, and the economic…

INTERVIEW – Sabrina Cavaglia

This interview is part of a series of interviews with European craftspeople conducted in collaboration…

Inviter un contact